ఇది నా మిత్రునికి నేను చెబుతున్న ఆనవాలు . కేవలము నా నేస్తము కోసం నేను వేస్తున్న చీకట్లో బాణం .
౧౯౮౩ సం వత్సరములో మనము నెల్లూరులో హరనాథపురములొ ఎంసెట్ కోచింగ్ తీసుకున్నాము. మన గదిలో
జగన్, వెంకటరమణ ఉండేవారు .నీవు వ్రాసిన ఉత్తరము ఎక్కడ పోయిందో తెలియడములేదు .ఇన్నిరోజుల తరువాత గుర్తుకు తెచ్చుకోవడము చాలా కష్టముగా ఉంది .నీఊరు పూతలపట్టు దగ్గర అని తెలుసు . కాని ఊరి పేరు గుర్తుకు రావడము లేదు . నీవు ఇది చూస్తావన్న నమ్మకము లేదు . కాని ఎలా ప్రయత్నించాలో అర్థము కాక ఈ విధముగా
చేస్తున్నాను. ఏమి అనుకోకే . నీకు జ్ఞాపకము రావడానికి ఒక సంఘటన చెబుతాను . కోచింగ్ అయిన తరువాత
మనము ఎంట్రన్సు వ్రాయడానికి బయలుదేరుతామనగా నీ దగ్గర ఉన్న డబ్బు ఎలాగో పోయింది . అప్పుడు నా దగ్గర ఉన్న డబ్బు సర్దుబాటు చేశాను . ఈ సంఘటన నీకు గుర్తుకు వస్తే నీవు నాకు దొరికినట్లే . నీవు ఊరికి
వెళ్లి వ్రాసిన ఉత్తరము ఎక్కడో పోయింది . అందుకే ఈ చిన్న ప్రయత్నము . నీవు ఖచ్చితముగా ఇంజినీరు అయి ఉంటావు.ఎక్కడ ఉన్నావో ఎలా ఉన్నావో చూడాలని ఆశగా ఉంది . విధి మనలను కలుపుతుందని ఆశిస్తున్నాను.
Tuesday, September 15, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment